بررسی ارتباط رفتارهای بهداشتی و رضایت از زندگی در سالمندان مراجعه‌کننده به کانون‌های فعال بازنشستگان

چکیده مقدمه: افزایش سریع تعداد جمعیت سالمندان، مساله بهداشت، سلامت و تأمین آسایش آنان را در جامعه با ابعاد تازه‌ای مطرح نموده‌است. بنابراین رضایت از زندگی از موارد مهمی است که باید به آن پرداخته شود. ارتباط تنگاتنگی بین سلامت جسم و روان ورضایت از زندگی وجود دارد. در این میان رفتارهای بهداشتی به‌عنوان یکی از معیارهای تعیین‌کننده سلامت شناخته شده‌است. هدف: تعیین ارتباط رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی سالمندان مراجعه‌کننده به کانون‌های بازنشستگان شهر رشت در سال 1387. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است که تعداد 320 نفرعضو کانون‌های فعال بازنشستگان شهر رشت در آن شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه‌ای سه قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک، رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی بود که از طریق مصاحبه جمع‌آوری شد. اطلاعات از طریق نرم‌افزار آماری SPSS (version 15) و آمار توصیفی و استنباطی(آزمون کای دو) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: بر اساس یافته‌ها میانگین امتیاز رفتارهای بهداشتی 6/13±5/92 بود که 6/55 درصد افراد رفتارهای بهداشتی مطلوب داشتند. میانگین امتیاز رضایت از زندگی 31/7±19/20 بود که تنها6/46 درصد افراد راضی بودند. رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی ارتباط معنی‌دار آماری داشتند(000/0P=). ارتباط دو متغیر رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی بر حسب متغیر های سن(002/0= p)، میزان تحصیلات (01/0= p)، ترکیب خانواده (002/0P=) وگروه شغلی (002/0 P=) مستقیم و معنی داربود. نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین رفتارهای بهداشتی و رضایت از زندگی به نظر می‌رسد که می‌توان با آموزش، آگاهی‌های لازم به افراد سالمند و برنامه‌ریزی برای ارتقای رفتارهای بهداشتی سالمندان، رضایت از زندگی آنان را افزایش داد.